Cel projektu:

Celem głównym projektu jest zwiększenie możliwości zatrudnienia 100 osób (w tym 50 kobiet i 50 mężczyzn) niepełnosprawnych: bezrobotnych, biernych zawodowo oraz zarejestrowanych jako poszukujących pracy, które ukończyły 30 r.ż , zamieszkujących województwo podkarpackie do grudnia 2017 r.

Grupa docelowa:

Wsparciem w ramach projektu objętych zostanie:

• 100 osób niepełnosprawnych (50K, 50M) legitymujących się aktualnym orzeczeniem (wydanym przez Powiatowe Zespoły ds. Orzekania o Niepełnosprawności, ZUS/KIZ, KRUS, MON/MSWiA- wszystkie stopnie niepełnosprawności), nie całkowicie niezdolnych do pracy,
• które ukończyły 30 r.ż,
• zarejestrowane w PUP jako bezrobotne (30K i 30M) lub poszukujące pracy będące bez zatrudnieni (10K i 10M) lub bierne zawodowo (10K i 10M),
• zamieszkujące województwo podkarpackie;

oraz dodatkowo:

• posiadających niskie kwalifikacje (wykształcenie średnie i niżej) i dochody na członka rodziny (poniżej 800 zł/netto).

Formy wsparcia:

W ramach projektu oferowane są następujące formy wsparcia:

1. Indywidualne doradztwo zawodowe (6h/UP).
2. Warsztaty aktywnego poszukiwania pracy (40 h/UP).
3. Szkolenia zawodowe pozwalające na zdobycie kwalifikacji zakończone otrzymaniem certyfikatu i zdobyciem uprawnień (zwrot kosztów dojazdu, catering, ubezpieczenie/UP).
4. Staże zawodowe(6- miesięcy + stypendium stażowe 1750 zł/brutto/ dla każdego UP).
5. Opieka psychologa (4h/UP) i pośrednika pracy (10h/UP).

Rezultaty projektu:

• uzyskanie kompetencji i/lub kwalifikacji zawodowych poprzez ukończenie szkoleń i kursów zawodowych przez 100 uczestników projektu,
• nabycie doświadczenia zawodowego poprzez odbycie staży zawodowych u 100 uczestników projektu,
• podjęcie zatrudnienia na otwartym rynku pracy przez 33 uczestników projektu.

Okres realizacji projektu: 2016-10-01 do 2017-12-31.

Obszar realizacji projektu: województwo podkarpackie.

Wartość projektu: 1 985 400,00 zł, w tym dofinansowanie projektu z UE: 1 826 568,00 zł.

Definicje:

Osoba niepełnosprawna: W przypadku orzeczenia o stopniu niepełnosprawności przepis Ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych przewidują gradację niepełnosprawności poprzez określenie jej stopni.

Ustala się trzy stopnie niepełnosprawności:

1. Znaczny
2. Umiarkowany
3. Lekki.

Orzeczenia o inwalidztwie, niezdolności do pracy i/lub niezdolności do samodzielnej egzystencji oraz stałej lub długotrwałej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym podlegają przełożeniu, według określonych zasad na orzeczenie o stopniu niepełnosprawności. Przełożeniu podlegają wyłącznie orzeczenia wydane przez organ rentowy na orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, natomiast zasada ta nie pozwala na przekładanie orzeczeń o stopniu niepełnosprawności na orzeczenia organu rentowego. Jednokierunkowość przekładania orzeczeń (określone orzeczenia organów rentowych przekłada się na orzeczenia zespołów do spaw orzekania o niepełnosprawności) jest zasadą, od której nie ma żadnych wyjątków.

Orzeczenia wydane przez lekarza orzecznika ZUS oraz dawne KIZ:

1. Orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji/dawna I grupa inwalidzka traktowane jest na równi z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności;
2. Orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy/dawna II grupa inwalidzka traktowane jest na równi z orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności;
3. Orzeczenie o częściowej niezdolności do pracy/ dawna III grupa inwalidzka jest na równi z orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności.

Orzeczenia KRUS:

1. Orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym i niezdolności do samodzielnej egzystencji traktowane są na równi z osobami zaliczonymi do znacznego stopnia niepełnosprawności,
2. Orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym traktowane są na równi z osobami zaliczonymi do lekkiego stopnia niepełnosprawności.

Uwaga! Podstawą takiego rozstrzygnięcia jest wyłącznie ważne orzeczenie o niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym wydane przed 1 stycznia 1998 r.

Orzeczenia służb mundurowych (MON, MSWiA):

1.) Orzeczenie o zaliczeniu do I grupy inwalidztwa w związku ze służbą traktowane jest na równi z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności,

2.) Orzeczenie o zaliczeniu do II grupy inwalidztwa w związku ze służbą traktowane jest na równi z orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności,

3.) Orzeczenie o zaliczeniu do III grupy inwalidztwa w związku ze służbą jest na równi z orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności.

Uwaga! Podstawą takiego rozstrzygnięcia jest wyłącznie ważne orzeczenie wydane przed 1 stycznia 1998 r.

Osoba bezrobotna - to osoba pozostająca bez pracy, gotowa do podjęcia pracy i aktywnie poszukująca zatrudnienia. Definicja uwzględnia osoby zarejestrowane jako bezrobotne zgodnie z krajowymi definicjami, nawet jeżeli nie spełniają one wszystkich trzech kryteriów. Osobami bezrobotnymi są zarówno osoby bezrobotne w rozumieniu badania aktywności ekonomicznej ludności - BAEL, (tj. osoby które spełniły jednocześnie 3 warunki: - w okresie badanego tygodnia nie były osobami pracującymi, - aktywnie poszukiwały pracy, tzn. podjęły konkretne działania w ciągu 4 tygodni (wliczając jako ostatni – tydzień badany), aby znaleźć pracę, - były gotowe (zdolne) podjąć pracę w ciągu dwóch tygodni następujących po tygodniu badanym) jak i osoby zarejestrowane jako bezrobotne. Definicja nie uwzględnia studentów studiów stacjonarnych (dziennych), nawet jeśli spełniają powyższe kryteria. Osoby kwalifikujące się do urlopu macierzyńskiego lub rodzicielskiego, które są bezrobotne w rozumieniu niniejszej definicji (nie pobierają świadczeń z tytułu urlopu), są również osobami bezrobotnymi.

Osoba bierna zawodowo - to osoba która w danej chwili nie tworzy zasobów siły roboczej (tzn. nie pracuje i nie jest bezrobotna). Studenci studiów stacjonarnych (dziennych) są uznawani za osoby bierne zawodowo. Osoby będące na urlopie wychowawczym (rozumianym jako nieobecność w pracy, spowodowana opieką nad dzieckiem w okresie, który nie mieści się w ramach urlopu macierzyńskiego lub urlopu rodzicielskiego), są uznawane za bierne zawodowo, chyba że są zarejestrowane już jako bezrobotne (wówczas status bezrobotnego ma pierwszeństwo). Osoby prowadzące działalność na własny rachunek (w tym członek rodziny bezpłatnie pomagający osobie prowadzącej działalność) nie są uznawane za bierne zawodowo.

Osoba powyżej 29 roku życia - osoba, która w dniu rozpoczęcia udziału w projekcie miała ukończone 30 lat (od dnia 30 urodzin).